اما وقتی در آیات قرآن دقیق تر میشویم به وضوح شاهد هستیم خداوند تغییر حالت میدهد! یک جاهایی خشنود و راضیست یه جاهایی عصبانی و خشمگین است و نمونه ای ظهور و بروز این خشم را در داستانهای قرآن نسبت به بعضی از اقوام و ملل میبینیم.این نکته در نص آیات قرآن موجود است.
اگر اینها دگرگونی و تغییر نیست چه اسمی میتوان روی آن گذاشت؟
خدایی که بخاطر گناه یک عده و نافرمانی از رسولش شدیدترین عذابها را نازل میکند تا انتقام سرپیچی و عصیان از دستوراتش را بگیرد.یا جماعتی را تبدیل به بوزینه میکند بخاطر کژراهه رفتنشان.یا کل زمین را برای عذاب قوم نوح زیر آب میبرد.
آیا اینها خشم نیست؟تغییر نیست؟پس چرا گفته میشود در ذات الهی تغییر و دگرگونی راه ندارد؟هرچند در پاسخ میگویند این امور مربوط به فعل الهی است.خب.صفات ذات با صفات افعال الهی مغایرتی ندارند.وقتی خدا قومی را با فرستادن عذاب نابود کرده یعنی یک چیزی خدا را به خشم آورده که دچار تغییر کیفیت شده است.
چرا در قرآن شاهد اینگونه موارد هستیم که به تغییر و دگرگونی خدا صحه میگذارد؟
برگردیم به خیلی عقب تر و اینکه گفتیم قرآن کاملا یک کتاب زمینی است با همه شاخصه های زمین و خداوند هم در قرآن عملکرد زمینی دارد در مقابل مخالفان و دشمنان و دوستان و بندگان.
از بندگان مخلصش راضی و خشنود است.با آنها مهربان است.از دشمنان ناراضی است و هروقت غضب کند عذاب میکند.
نعمتهای بهشت و عذاب جهنم در قرآن موید این کیفیت رفتاری خداوند است.
درباره این سایت