دومین دین مورد بحث آئین بوداست:
در سخنان بودا هیچ اشاره ای به خدا و یا موجودی که خالق جهان باشد نشده است.بودا جهان را "قدیم و ازلی" میداند یعنی آغاز و پایانی ندارد.
بودا از "نیروانا" صحبت میکند.نیروانا "رهایی ،بیداری و خاموشی" است که انسان با مهار کردن غرائز و شهوات و چشم پوشی از لذتهای دنیوی به آن حالت میرسد.از نظر بودا نیروانا ثابت و ساکن و تغییر ناپذیر است،در محدوده زمان جای نمی گیرد،نامیرا و فناناپذیر است،قدرت،برکت،شادمانی و عین خیر است.بودا حتی به مفهوم عبادت و پرستش هم توجهی ندارد چون از خدا صحبتی نمیکند که بخواهد برای او آداب عبودیت و بندگی در نظر بگیرد.
اساس طریقت بودا بر مبنای "رهایی از رنج و بدبختی" است.علت این رنج هم "نفسانیات است"(غریزه،شهوت،لذت دنیوی).او پیری،بیماری و مرگ را جزو رنج میداند.شیوه بودا در رهایی از این رنج و بدبختی "عملی" است.او تهذیب و پاکی و تصفیه باطنی و توجه به نیروی ذاتی خود انسان را تنها شرط رهایی میداند.راه توقف و رهایی از رنج در اصول هشتگانه "دیدگاه درست، نیت درست، گفتار درست، کردار درست، معاش درست، کوشش درست، اندیشه درست، و تمرکز درست" میداند.
با توجه به اینکه بودا سخنی از خدا به میان نمی آورد و همه توجهات او به انسان است متوجه میشویم آئین بودا بطور کامل "انسان محور" است.
بودا از معاد و بهشت و جهنم صحبت نمیکند.او معتقد به تولدهای مکرر است(کارما)."کارما" یعنی انسان پس از مرگ دوباره به دنیا باز میگردد تا چرخه رهایی و پاک شدن را طی نماید تا به نیروانا برسد.
از نگاه بودا جهان شامل "عالم صغیر و عالم کبیر" است.عالم صغیر این دنیاست که مظروف عالم کبیر است.عالم صغیر یا این دنیا "اعتباری" است یعنی واقعیت ندارد و تا وقتی که انسان به این دنیا توجه میکند وجود دارد یعنی در ذهن خود به آن واقعیت میدهد.
"دارما" اصول بوداست.این قانون بر اساس فلسفه وجود رنج و شناخت رنج و راه رهایی از رنج استوار است که به "چهارحقیقت شریف" معروف است.
شیطان در آئین بودا "مارا" نام دارد که فریب دهنده انسان است.
درباره این سایت