دین و شرع

در قرآن کریم اشاره شده است که دین نزد خدا فقط اسلام است و بجز آن ، دین دیگری پذیرفته نیست:

إنَ‌ الدِّینَ‌ عِنْدَ اللَّهِ‌ الْإِسْلاَمُ‌
آل عمران / 19

و در بیانی دیگر گفته شده که دین خدا مخصوص خالص خداوند است:
ألَا لِلَّهِ الدِّینُ الْخَالِصُ
زمر/3

منظور از اسلام و دین خالص چیست؟
دین به معنی راه و روش» است.
در حوزه رسالت پیامبران ، همه آنان دعوت به توحید » میکردند.یعنی اساس و بنیان دین مورد توجه پیامبران و رسولانی که مدعی رسالت الهی بودند یکتاپرستی» است.
در این حالت ، عصاره و چکیده حرف پیامبران این بود که در مقابل خداوند تسلیم» شویم.
اسلام از ریشه س ل م » در لغت به معنای درستی و تندرستی و آسایش» است.
در فرهنگ اسلامی به معنی گردن نهادن و تسلیم شدن در برابر خداست.
با این تعریف ، همه پیامبران در طول تاریخ دعوت به دین اسلام» کرده اند،یعنی از آدم تا خاتم.
آنوقت تکلیف دین یهود،دین مسیح،دین اسلام که ما میشناسیم چه میشود؟
ما هیچ دینی به این نامها نداریم که مورد ادعای پیامبران الهی باشد.این اشتباهی است که رایج شده و جا افتاده در حالی که صحیح نیست.
دین مطلوب و مورد نظر خدا همان اسلام است که دین خالص میباشد و بر مدار توحید میگردد.
آنچه به نام برخی پیامبران معروف است و شهرت دارد واژه شریعت» است.
شرع در لغت به معنای به قانون در آوردن» یا اعتبار قانونی بخشیدن» است.
شریعت مجموعه مسائل دینى اعم از عقاید و اخلاق و احکام است.
وقتی گفته میشود شریعت محمد» یا شریعت عیسی» یعنی آن چیزی که از مشرب فکری اینان با توجه به مقتضیات جغرافیایی و زمانی در دین پیاده شده است.
یک بخش از این شریعت اصول ثابت است مثل توحید و یکتاپرستی و یکسری هم احکام و قوانین است که در هر شریعتی متغیر بنظر میرسد.
حتی وقتی گفته میشود شریعت اسلامی» منظور همان شریعت محمدی» است منتهی چون نبوت به حضرت محمد ختم شد و طبق آیات قرآن در همین عصر محمدبن عبدالله دین هم کامل شد به شریعت اسلامی مشهور گردید ولی در واقع بخش قابل توجهی از احکام اجرایی آن برگرفته شده از سنتهای رایج عربی است و حتی مواردی که از شریعت سایر پیامبران گرفته شده است.